Άγρια μέντα ή Φλισκούνι
Άγρια μέντα ή Φλισκούνι - Menta pulegium L.
Η αρωματική άγρια μέντα, γνωστή στη Ελλάδα ως φλισκούνι, είναι ένα από τα πιο μυρωδάτα βότανα της φύσης.Ανήκει στη μεγάλη οικογένεια των χειλανθών και στο γένος της μέντας.
Ιστορία & Μυθολογία
Οι γιατροί της αρχαιότητας το ανέφεραν συχνά σαν φυτό που είχε μεγάλη φαρμακευτική αξία. Αρχαίοι Αιγύπτιοι, Έλληνες και Ρωμαίοι το χρησιμοποιούσαν για την αντιμετώπιση του κρυολογήματος, του βήχα, της δυσμηνόρροιας, της αϋπνίας και του πονόλαιμου. Πίστευαν ότι τονώνει το νευρικό σύστημα και την καρδιά. Για πολλούς αιώνες οι Άραβες έπιναν φλισκούνι, γιατί θεωρούσαν ότι ήταν διεγερτικό της σεξουαλικής τους ικανότητας.
Οφέλη για την υγεία
Το φλισκούνι, με το πλούσιο αρωματικό πτητικό του έλαιο, ανακουφίζει τον τυμπανισμό και τον κοιλιακό κολικό που οφείλεται σε αέρια. Χαλαρώνει το σπασμωδικό πόνο και καταπραΰνει την ανησυχία. Έχει εφιδρωτική , διεγερτική και εμμηναγωγική δράση. Το αφέψημά του είναι αρωματικό και δροσιστικό.
Στην Αρχαία Ελλάδα έβαζαν φλισκούνι στο νερό του μπάνιου τους επειδή εκτιμούσαν το ωραίο άρωμα και το πλούσιο αιθέριο έλαιό του. Στη λαϊκή ιατρική, εκτός των άλλων, χρησιμοποιείται από τους καπνιστές για τον “καθαρισμό” των πνευμόνων.
Βαλσαμόχορτο ή Υπερικό
Βαλσαμόχορτο ή Υπερικό - Hypericum perforatum L.
Το Υπερικό, γνωστό και ως βαλσαμόχορτο ή σπαθόχορτο, είναι ένα ανθοφόρο, φαρμακευτικό, αρωματικό φυτό με κύριο χαρακτηριστικό του τα όμορφα άνθη με έντονο χρυσοκίτρινο χρώμα.
Ιστορία & Μυθολογία
Ο ρόλος του στις δεισιδαιμονίες του Μεσαίωνα υπήρξε σημαντικός, καθώς πίστευαν ότι η χρήση του βοτάνου απομακρύνει τα δαιμόνια.
Η κοινή ονομασία του φυτού “το χόρτο του Αγίου Ιωάννη” (St John's Wort), προέρχεται από το κάψιμο στις φωτιές, των μπουκέτων του φυτού, που είχαν χρησιμοποηθεί κατά την διάρκεια της χρονιάς για να “ απορροφήσουν ” το κακό”, την ημέρα μνήμης του αποκεφαλισμού του Αγ. Ιωάννη του Βαπτιστή. Με την καύση των μπουκέτων, οι άνθρωποι πίστευαν ότι καιγόταν μαζί τους και το “κακό”.
Ο Γαληνός και ο Διοσκουρίδης το χρησιμοποιούσαν ως διουρητικό, εμμηναγωγό, κατά των εγκαυμάτων, αλλά και για την αντιμετώπιση της ισχιαλγίας.
Ο Παράκελσος και ο Αέτιος συνιστούσαν το υπερικό στην κατάθλιψη και σε διάφορες παρόμοιες διαταραχές, καθώς και σαν επουλωτικό.
Οφέλη για την υγεία
Το βαλσαμόχορτο είναι γνωστό από την αρχαιότητα για τη δράση του στην αποτελεσματική αντιμετώπιση δερματολογικών προβλημάτων, την επούλωση πληγών και την ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος.
Tο υπερικό παρουσιάζει ιδιαίτερο επιστημονικό ενδιαφέρον, ίσως επειδή περιέχει μία μοναδική φυτική ουσία με αντικαταθλιπτικές ιδιότητες. Από διεθνείς μελέτες που έχουν γίνει, διαπιστώθηκε, ότι τα είδη του γένους Hypericum, εμφανίζουν αντικαταθλιπτική, επουλωτική και αντισηπτική/ αντιμικροβιακή δράση.
Θυμάρι
Θυμάρι Ανθός - Thymus capitatus L.
Έχει πολύ δυνατό και ευχάριστο άρωμα. Ανθίζει το καλοκαίρι και βγάζει στις κορυφές των κλαδιών του μικρά μωβ ανθάκια. Από τα άνθη του θυμαριού οι μέλισσες παράγουν το καλύτερο ελληνικό μέλι, το θυμαρίσιο μέλι!
Ιστορία & Μυθολογία
Οι αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποιούσαν το θυμάρι ως θυμίαμα στους βωμούς, κατά τη διάρκεια τελετών θυσίας. Για να αποκτήσουν θάρρος, δύναμη και ενεργητικότητα πριν από τη μάχη, ο Μέγας Αλέξανδρος και οι Ρωμαίοι στρατιώτες έκαναν μπάνιο σε νερό με θυμάρι. Εξ’ου και το όνομά του, που προέρχεται από το αρχαίο ρήμα ‘’θύω’’, που σημαίνει θυσιάζω αλλά και από το ουσιαστικό ‘’θυμός’’, και στα αρχαία Ελληνικά σημαίνει θάρρος και ψυχική δύναμη.
Το θυμάρι ήταν γνωστό από την αρχαιότητα για τις θεραπευτικές του ιδιότητες. Ο Διοσκουρίδης και ο Ιπποκράτης αναφέρουν ότι το θυμάρι αποβάλλει το φλέγμα, είναι θερμαντικό και διουρητικό. Ο Πλίνιος το συνιστούσε ως αντίδοτο στα δαγκώματα των φιδιών, αλλά και για τον πονοκέφαλο.
Οφέλη για την υγεία
Τα φύλλα και οι ανθισμένες κορυφές του θυμαριού χρησιμοποιούνται σήμερα, είτε ως άρτυμα σε διάφορα φαγητά είτε στην φαρμακευτική. Είναι ένα εξαιρετικό άφυσο για περιπτώσεις δυσπεψίας. Η θυμόλη, η οποία περιέχει το αιθέριο έλαιο, χρησιμοποιείται ως αντιοξειδωτικό και αντισηπτικό σε αναπνευστικές και πεπτικές λοιμώξεις. Καταπραΰνει τον ερεθισμένο λαιμό και έχει αποδειχθεί ένα εξαιρετικό φάρμακο για τον βήχα. Επίσης, χρησιμοποιείται ευρέως, λόγω των τονωτικών και χωνευτικών ιδιοτήτων του. Τονώνει την κυκλοφορία του αίματος και συμβάλλει στην πνευματική διαύγεια.
Καλέντουλα
Καλέντουλα - Calendula Officinalis L.
Ένα λουλούδι που γίνεται ρόφημα και φροντίζει την υγεία μας. Εκτός από την όμορφη παρουσία του, το φυτό αυτό είναι πολύτιμο και για πολλούς άλλους λόγους.
Ιστορία & Μυθολογία
Οι πρώτοι Χριστιανοί φύτευαν την καλέντουλα δίπλα στα αγάλματα της Παρθένου Μαρίας, γι’ αυτό και αποκαλούσαν το φυτό "Mary's Gold". Αυτή είναι και η προέλευση της αγγλικής ονομασίας του φυτού ‘Marigold’.
Το λατινικό όνομα του φυτού προέρχεται από τη λέξη kalendae, που σημαίνει ‘πρώτη ημέρα του μήνα’. Δόθηκε από τους αρχαίους Ρωμαίους, οι οποίοι παρατήρησαν ότι τα λουλούδια του φυτού άνθιζαν στις καλένδες (ή calends), κάθε μήνα. Το όνομα ‘officinalis’ δείχνει την παραδοσιακή φαρμακευτική χρήση του φυτού.
Την καλέντουλα συναντάμε σε πολλούς αρχαίους πολιτισμούς, οι οποίοι την χρησιμοποιούσαν συχνά ως θεραπευτικό βότανο, αλλά και ως συστατικό σε φαγητά και πολλά καλλυντικά. Τα άνθη της καλέντουλας θεωρούνται βρώσιμα και τα χρησιμοποιούσαν σε σαλάτες, σούπες ή - στη θέση του σαφράν, για να δώσουν χρώμα.
Οφέλη για την υγεία
Η καλέντουλα είναι ένα από τα καλύτερα βότανα για την θεραπεία τοπικών δερματικών προβλημάτων. Εσωτερικά, η δράση της σε φλεγμονές ή έλκη του πεπτικού συστήματος είναι πολύτιμη. Έτσι, μπορεί να χρησιμοποιείται στη θεραπεία γαστρικών και δωδεκαδακτυλικών ελκών, ενώ δρα και ως χολαγωγό, εμμηναγωγό και χωνευτικό. Έχει αξιοσημείωτη αντιμυκητιακή δράση και μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την καταπολέμηση μολύνσεων αυτού του είδους.
Λαδανιά ή κίστος
Λαδανιά ή κίστος – Cistus incanus L.
Cistus cincanus, γνωστό ως λαδανιά, ή κίστος. Είναι αρωματικός αυτοφυής χαμηλός θάμνος, με ροζ ζαρωμένα πέταλα και χαρακτηρίζεται ως ένα από τα στολίδια του μεσογειακού τοπίου .
Ιστορία & Μυθολογία
Αρωματικό , φαρμακευτικό και μελισσοτροφικό φυτό γνωστό από την αρχαιότητα. Ιστορικά , για το λάδανον (ρητίνη ) της λαδανιάς, υπάρχουν αναφορές από τον Ηρόδοτο και τον Διοσκουρίδη, ενώ ο Θεόφραστο το ονομάζει ‘κίσθος ο άρρην’.
Στη μυθολογία αναφέρεται ότι για το φυτό αυτό μάλωσαν οι θεοί του Ολύμπου. Οι θεοί ήθελαν να δώσουν στο φυτό θεραπευτικές ιδιότητες, ενώ οι θεές , μαγεμένες από την ομορφιά του, καλλωπιστικές. Η διαμάχη αυτή είχε ως αποτέλεσμα, το φυτό να αποκτήσει και τις δύο ιδιότητες.
Οφέλη για την υγεία
Εκτενείς επιστημονικές μελέτες επιβεβαιώνουν ότι ο κίστος ή λαδανιά προσφέρει - και μάλιστα σε πολύ υψηλή περιεκτικότητα, τις πολύτιμες για τον οργανισμό ουσίες πολυφαινόλες . Οι ευεργετικές δράσεις τους στον οργανισμό είναι ποικίλες, με πρώτη την εκπληκτική ικανότητα καταστροφής των ελευθέρων ριζών. Ο εξαιρετικά αποτελεσματικός συνδυασμός αντιοξειδωτικών που διαθέτει, αποτοξινώνει το σώμα και αποβάλλει τα τοξικά βαρέα μέταλλα .
Ο κίστος ενισχύει σημαντικά το ανοσοποιητικό σύστημα και προσφέρει αφεψήματα με ισχυρή αντιοξειδωτική , αντιφλεγμονώδη και αναζωογονητική δράση.
Λουίζα
Λουίζα – Aloysia triphylla
Πανέμορφο φυτό με μοναδικό άρωμα, και ποικίλες ευεργετικές ιδιότητες.
Ιστορία & Μυθολογία
Η λουίζα είναι εγγενές αρωματικό φυτό της Νοτίου Αμερικής, από όπου το μετέφεραν στην Ευρώπη Ισπανοί εξερευνητές, τον 17ο αιώνα. Η λουίζα έχει τόσο απόλυτα εγκλιματιστεί στην
χώρα μας, ώστε πολλοί νομίζουν ότι είναι γηγενές ελληνικό φυτό.
Χάρη στα μικρά πανέμορφα άνθη της, σε λευκό ή πράσινο ανοιχτό χρώμα, η λουίζα ή λεμονόχορτο, όπως συνηθίζεται να την αποκαλούμε στην Ελλάδα , από το διακριτικό άρωμα λεμονιού που αναδύεται από τα φύλλα της όταν αυτά τριφτούν, χαρακτηρίζεται ως ένα από τα ομορφότερα αρωματικά φυτά. Έχει χρησιμοποιηθεί ευρέως και έχει γίνει αγαπητή για την μοναδική λεμονάτη γεύση της, καθώς και για την εξισορρόπηση της σωματικής και ψυχικής υγείας που προσφέρει.
Οφέλη για την υγεία
Το τσάι λουίζας προσφέρει μια σειρά από θεραπευτικά οφέλη στον οργανισμό: είναι γνωστή κυρίως για τη διουρητική δράση που διαθέτουν τα φύλλα της, η οποία βοηθά στην αποτοξίνωση και την αποβολή των περιττών υγρών από τον οργανισμό και κατά συνέπεια, την καύση της κυτταρίτιδας.
Παραδοσιακά η λουίζα έχει χρησιμοποιηθεί για την αντιμετώπιση στομαχικών διαταραχών, όπως είναι η δυσπεψία, αλλά και για την ανακούφιση από πονοκεφάλους και ημικρανίες. Λόγω της αντιπυρετικής δράσης της, έχει χρησιμοποιηθεί και για την αντιμετώπιση του κρυολογήματος . Τέλος, η λουίζα θεωρείται πως έχει χαλαρωτική δράση τόσο στο σώμα όσο και στο πνεύμα.
Μελισσόχορτο
Μελισσόχορτο – Melissa officinalis L.
Το Μελισσόχορτο ή Μέλισσα, γνωστή στην φαρμακευτική και ως βάλσαμο λεμονιού , είναι ένα αρωματικό φυτό που ανήκει στην οικογένεια Χειλανθή, την οικογένεια της μέντας. Το Μελισσόχορτο απαντάται αυτοφυές στη Νότια Ευρώπη και- κυρίως, στις Μεσογειακές χώρες.
Ιστορία & Μυθολογία
Ονομάστηκε Μέλισσα από την ιδιαίτερη προτίμηση που έδειχναν οι μέλισσες στα πλούσια σε νέκταρ λευκά άνθη της. Οι φαρμακευτικές του ιδιότητες ήταν γνωστές από την αρχαιότητα. Οι αρχαίοι Έλληνες και οι Ρωμαίοι χρησιμοποιούσαν το μελισσόχορτο για τις πληγές και τα τσιμπήματα φιδιών και σκορπιών.
Ο Άραβας γιατρός Αβικένας έλεγε ότι το μελισσόχορτο “κάνει την καρδιά ευτυχισμένη”.
Φημολογείται ότι στην εποχή του Μεσαίωνα, οι αλχημιστές χρησιμοποιούσαν μελισσόχορτο για να παρασκευάσουν ελιξίρια νεότητας.
Πρόκειται για ένα πολύτιμο φυτό που όταν τα φύλλα του τριφτούν αναδύουν μυρωδιά λεμονιού χάρη στα αιθέρια έλαια που περιέχονται στη σύστασή του (κιτράλη, κιτρονελλάλη, λιναλοόλη, γερανιόλη).
Οφέλη για την υγεία
Το μελισσόχορτο είναι ένα εξαιρετικό βότανο που ανακουφίζει περιπτώσεις δυσπεψίας . Λόγω των αντικαταθλιπτικών ιδιοτήτων του, ενδείκνυται κυρίως όταν υπάρχει δυσπεψία που συνδέεται με ανησυχία ή κατάθλιψη , επειδή τα ήπια ηρεμιστικά έλαια που περιέχει ανακουφίζουν την ένταση και το στρες . Το μελισσόχορτο ασκεί τονωτική δράση στην καρδιά και το κυκλοφοριακό σύστημα.
Στη σύγχρονη βοτανοθεραπεία, το Μελισσόχορτο χρησιμοποιείται κυρίως για την αντιμετώπιση διαταραχών του νευρικού συστήματος, καθώς και στην αποφυγή ανάπτυξης έλκους.
Η κατανάλωση του βοηθάει στην αντιμετώπιση του άγχους και της υπερέντασης, ενώ ταυτόχρονα είναι αποτελεσματικό σε περιπτώσεις αϋπνίας.
Ρίγανη
Ρίγανη - Origanum vulgare L.
Άγρια Ελληνική ρίγανη, γνωστή εδώ και χιλιάδες χρόνια ως η καλύτερη στον κόσμο . Εκτός από τη πλούσια γεύση που προσφέρει στο φαγητό , με το άρωμα της ανοίγει την όρεξη, 
ευφραίνει την ψυχή και ξυπνά την λαχτάρα για ζωή!
Ιστορία & Μυθολογία
Ήδη από την αρχαιότητα, οι Έλληνες γνώριζαν τη θεραπευτική αξία της ρίγανης της Ελληνικής γης. Ο Θεόφραστος, πατέρας της Βοτανικής, στο βιβλίο του «Περί φυτών ιστορίας» αναφέρει πολλά για την ‘Ορίγανο τη λευκή’, όπως επίσης και ο ∆ιοσκουρίδης στο έργο του ‘Περί ύλης ιατρικής’. Ο Ιπποκράτης, πατέρας της ιατρικής, χρησιμοποιούσε τη ρίγανη σε ένα πλήθος παθήσεων, κυρίως του αναπνευστικού συστήματος.
Στην Αρχαία Ελλάδα τη συναντάμε να είναι σύμβολο χαράς και ευτυχίας καθώς τα γαμήλια στεφάνια συνήθιζαν να περιέχουν και κλαδιά ρίγανης. Η ρίγανη χρησιμοποιείτο ως αρωματικό, αρτυματικό και θεραπευτικό φυτό .
Ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι σημειώσεις του ιατροφιλόσοφου Αβικέννα που αναφέρει για την Ρίγανη: ‘σε μορφή τσαγιού, διώχνει κάθε λογής υγρό από τους πνεύμονες’.
Οφέλη για την υγεία
Στη λαϊκή ιατρική χρησιμοποιούσαν την ρίγανη ως αφέψημα για αναπνευστικές παθήσεις και κρυολογήματα, κατά των δηλητηριάσεων, για τους κολικούς, για γυναικολογικά προβλήματα, κ.ά.
Στις μέρες μας, έρευνες σε παγκόσμιο επίπεδο αποδεικνύουν και τεκμηριώνουν, ότι η ρίγανη αποτελεί ίσως το ισχυρότερο Φάρμακο της Φύσης.
Είναι ένα αρωματικό φυτό ευρείας χρήσης σε παραδοσιακά ιάματα, αλλά και στην μαγειρική, με υψηλή διατροφική αξία. Χρησιμοποιείται συχνά στη θεραπεία των κρυολογημάτων και της γρίπης. Λόγω των αντισηπτικών της ιδιοτήτων είναι ιδανική για στοματικές πλύσεις και βοηθάει στη θεραπεία προβλημάτων, όπως φλεγμονή του στόματος και του λαιμού. Οι πονοκέφαλοι, ιδιαίτερα όταν οφείλονται σε ένταση, ανακουφίζονται με ένα ρόφημα από Ρίγανη.
Η ρίγανη διαθέτει διεγερτική, εφιδρωτική, αντισηπτική, αποχρεμπτική, αντιφλεγμονώδη, και αντιοξειδωτική δράση.
Τσάι του βουνού
Τσάι του βουνού - Sideritis cretica
Ο μικρός αυτός θάμνος φύεται σε ορεινές περιοχές σε όλη την Ελλάδα και είναι γνωστός από την αρχαιότητα με το όνομα Sideritis , ο πρώτος σιδηρίτις του Διοσκουρίδη. Λέγεται πως πήρε το όνομά του από τα δόντια του κάλυκα του άνθους, που μοιάζουν με αιχμή λόγχης.
Ιστορία & Μυθολογία
Ο Διοσκουρίδης θεωρούσε το τσάι του βουνού ευεργετικό για τα αιμοφόρα αγγεία της καρδιάς και, λόγω της επουλωτικής του δράσης, το χρησιμοποιούσε σε πληγές που προκαλούνταν από σιδερένια όπλα.
Παραδοσιακά, στην Ελλάδα, το τσάι του βουνού προτιμάται πολύ ειδικά τους χειμερινούς μήνες, λόγω της ευεργετικής του επίδρασης σε κρυολογήματα και φλεγμονές του αναπνευστικού και ουροποιητικού συστήματος.
Επιστημονικές έρευνες στην Γερμανία υποστηρίζουν ότι το τσάι του βουνού μπορεί να προστατεύει έναντι της νόσου του Αλτσχάϊμερ.
Οφέλη για την υγεία
Εργαστηριακές μελέτες αποδεικνύουν ότι το τσάι του βουνού περιέχει πληθώρα συστατικών, με κυριότερα τα φλαβονοειδή .Επιβεβαιώνουν επίσης την αντιοξειδωτική, αντιφλεγμονώδη, αντιμικροβιακή και αναλγητική δράση του φυτού.
Το προτιμούσαν οι παλιοί όχι τόσο ως ρόφημα απόλαυσης, αλλά ως φάρμακο, καθώς ένιωθαν τις καταπραϋντικές και τονωτικές του ιδιότητες, ιδιότητες που ενισχύονται με την προσθήκη μελιού. Είναι τονωτικό και καλό για το στομάχι, διουρητικό και κατ’ επέκταση αποτοξινωτικό. Το έγχυμα του φυτού κατευνάζει την ψυχική διέγερση και διευκολύνει τον ύπνο.
Τσουκνίδα
Τσουκνίδα - Urtica dioica L.
Με καταγωγή από την Ευρώπη, η τσουκνίδα ανήκει στο γένος φυτών Urtica της οικογένειας Urticaceae. Είναι άριστο αποτοξινωτικό, τονωτικό και θρεπτικό.
Ιστορία & Μυθολογία
Η τσουκνίδα τύγχανε μεγάλης αναγνώρισης από την αρχαιότητα . Ο πατέρας της ιατρικής Ιπποκράτης συνέστησε πολλές φυσικές θεραπείες με βάση την τσουκνίδα.
Xρησιμοποιήθηκε ως διουρητικό, ως καθαρτικό, αλλά και για την ανακούφιση από τους πόνους της αρθρίτιδας και των μυαλγιών.
Στην παραδοσιακή ιατρική χρησιμοποιούσαν επίσης τσουκνίδα για την ενδυνάμωση της τριχοφυΐας, κατά της λιπαρότητας των μαλλιών και κατά της πιτυρίδας.
Έχει χρησιμοποιηθεί για αιώνες ως ένα φυτικό φάρμακο για ασθένειες του ουροποιητικού συστήματος .
Οφέλη για την υγεία
Η τσουκνίδα έχει ένα από τα ευρύτερα φάσματα εφαρμογής ανάμεσα στα βότανα: ενισχύει και τονώνει όλο το σώμα με πλούσια διατροφική αξία καθώς έχει υψηλή περιεκτικότητα σε βιταμίνη C και σίδηρο. Χάρη στη διουρητική της δράση, η τσουκνίδα συντελεί στην καλύτερη λειτουργία του μεταβολισμού και -κατά συνέπεια, στη διατήρηση του κανονικού βάρους και την καταπολέμηση της κυτταρίτιδας. Είναι άριστο αποτοξινωτικό, τονωτικό και θρεπτικό .
Φασκόμηλο
Φασκόμηλο - Salvia triloba L.
Γνωστό από την αρχαιότητα ως “ Το ελληνικό τσάι” χάρη στον ευεργετικό ήλιο της Ελλάδος που είναι ακριβώς ό,τι χρειάζεται το φυτό για να αναπτυχθεί.
Ιστορία & Μυθολογία
Από την αρχαιότητα, το φασκόμηλο έχει συνδεθεί με την μακροβιότητα. Έχει χρησιμοποιηθεί ως πολυφάρμακο από τους Ιπποκράτη, Διοσκουρίδη, Γαληνό και Αέτιο. Οι αρχαίοι Έλληνες εκτιμούσαν πως βελτιώνει τη μνήμη και ενισχύει τη λειτουργία του εγκεφάλου.
Οι γυναίκες στην αρχαία Ελλάδα υποδεχόταν τους άνδρες από τον πόλεμο με ένα ρόφημα από φασκόμηλο για να «διεγείρουν» τη γονιμότητα. Οι κινέζοι το εκτιμούσαν τόσο πολύ που αντάλλασσαν δύο κιβώτια από το καλύτερο τσάι τους για ένα κιβώτιο με αποξηραμένα φύλλα του βοτάνου.
Οφέλη για την υγεία
Το φασκόμηλο είναι το κλασσικό ίαμα για φλεγμονές του στόματος, του λαιμού και των αμυγδαλών, αφού τα πτητικά του έλαια καταπραΰνουν τις βλεννογόνους μεμβράνες. Μπορεί να το πιούμε, αλλά και να το χρησιμοποιήσουμε για στοματικές πλύσεις, επειδή βοηθάει στην αντιμετώπιση της φλεγμονής και της αιμορραγίας των ούλων (ουλίτιδα), της γλώσσας (γλωσσίτιδα) ή τη γενικευμένη φλεγμονή του στόματος (στοματίτιδα). Είναι εξαιρετικά αποτελεσματικό για τα στοματικά έλκη (άφθες). Σαν γαργάρες, βοηθά στη θεραπεία της λαρυγγίτιδας, της φαρυγγίτιδας, της αμυγδαλίτιδας. Χρησιμοποιείται για τη δυσπεψία. Μειώνει την εφίδρωση όταν λαμβάνεται εσωτερικά και μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να μειώσει την παραγωγή μητρικού γάλακτος.
Άφυσο , σπασμολυτικό, αντισηπτικό , στυπτικό, αντιιδρωτικό.
Χαμομήλι
Χαμομήλι – Chamomilla recutita L.
Χαμομήλι , ένα αρωματικό φυτό με εμφάνιση μαργαρίτας και γεύση μήλου εξ’ ου και το όνομα του, που προέρχεται από τα αρχαία ελληνικά «μήλο χαμαί» που σημαίνει ‘μήλο της γης’ .
Ιστορία & Μυθολογία
Οι πρώτες αναφορές έρχονται από την Αίγυπτο, όπου το χρησιμοποιούσαν κυρίως ως αντιπυρετικό. Ο Ιπποκράτης, ο Αρίστων -ιατρός προγενέστερος του Ιπποκράτη , ο Διοσκουρίδης και άλλοι αρχαίοι Έλληνες και Ρωμαίοι το χρησιμοποιούσαν για να θεραπεύσουν ένα πλήθος παθήσεων.
Σήμερα, η σύγχρονη επιστήμη έχει επιβεβαιώσει πολυάριθμες θεραπευτικές δράσεις του φυτού όπως αντισπασμωδικές, αντιφλεγμονώδεις, αναλγητικές, αντισηπτικές, επουλωτικές.
Οφέλη για την υγεία
Είναι ένα εξαιρετικό ήπιο ηρεμιστικό, που λόγω της χαλαρωτικής του δράσης, βοηθά στην αϋπνία και χαλαρώνει από την ένταση . Εξαιρετικό καταπραϋντικό για το στομάχι και ανακουφίζει από τη δυσπεψία και τις φλεγμονές , όπως η γαστρίτιδα. Επίσης μπορεί να χρησιμοποιηθεί για πλύσεις του στόματος σε φλεγμονές όπως η ουλίτιδα, και για πλύσεις των ματιών, όταν υπάρχουν φλεγμονές και ερεθισμός.
